agonia
romana

v3
 

Agonia - Ateliere Artistice | Reguli | Mission Contact | ÃŽnscrie-te
poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
armana Poezii, Poezie deutsch Poezii, Poezie english Poezii, Poezie espanol Poezii, Poezie francais Poezii, Poezie italiano Poezii, Poezie japanese Poezii, Poezie portugues Poezii, Poezie romana Poezii, Poezie russkaia Poezii, Poezie

Articol Comunităţi Concurs Eseu Multimedia Personale Poezie Presa Proză Citate Scenariu Special Tehnica Literara

Poezii Românesti - Romanian Poetry

poezii


 


Texte de acelaÅŸi autor


Traduceri ale acestui text
0

 Comentariile membrilor


print e-mail
Vizionări: 2712 .



A Yiyo
personale [ Jurnal ]
"calorcillo algodón de lana"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
de [Felicidad ]

2006-12-07  | [Acest text ar trebui citit în espanol]    | 



Con sus patitas menudas
finas y ágiles de infante
llegó corriendo YIYO un día a mi casa,
bolita de peluche,
calorcillo algodón de lana,
mimoso, despierto, loquillo,
arruinando uno que otro sombrero.

Pasaron los años, días felices
un puesto en la casa
y un nombre en la mesa,
tendidos de opal en verano
cobijas de lana en invierno,
y en el corazón un lugarcito teñido de rojo.

Sus ojos no entristecieron.
su mirada desvelaba mi ausencia,
como si en ella arropara su tragedia
escuchaba mi voz, olfateaba mis palabras
su corazón enlentecia pero su espíritu no

Sucedió de noche cuando nace la tristeza
a la sombra de mi alma,
velé su agonía desde lo mas profundo
sabiendo de su muerte anticipada
acaricié su hocico lamió mi mano
percibí su cuerpo asustadizo,
como esperando o temiendo,

Susurré:
"ven aquí, no estás solo
vamos, vamos, ven aquí".
ya en mis brazos dócil y manso
escasos aullidos exhala
él me entiende; sabe que lo amo
toma mi pan y mi almohada,
ven perrito mió, la noche avanza,
con nuestra tristeza en andas.

El reloj no para, la noche oscura
mis recuerdos quietos,
tu cuerpo callado,
una pausa, me vence el sueño
mi mano flota sobre su frágil figura,
…son mas de las siete, me incorporo
de un salto dejo el lecho,

buscan mis ojos la figura amada
yace en su cama tranquilo
Calientito aún
mis lágrimas empapan su cuerpo
toman de su diario íntimo
un puñado de mi vida
y bajo el jardín de mi existencia
las flores crecen a su vera,

amigo, mi amigo YIYO
hoy es navidad
y desde allí brillas para mí.

Para mi amiga Amparo
Diciembre 6 de 2006

.  |










 
poezii poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
poezii Casa Literaturii, poeziei şi culturii. Scrie şi savurează articole, eseuri, proză, poezie clasică şi concursuri. poezii
poezii
poezii  Căutare  Agonia - Ateliere Artistice  

Reproducerea oricăror materiale din site fără permisiunea noastră este strict interzisă.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net

E-mail | Politică de publicare şi confidenţialitate

Top Site-uri Cultura - Join the Cultural Topsites!